3-- Etienne Didot | Nabil Dirar 1-- |
3-- Fode Mansaré | A. Golovin 1-- |
3-- Étienne Capoue | Leandro Cufré -1- |
2-- Nabil Taider | M. Akliouche --3 |
Titel | ![]() | ![]() | |
---|---|---|---|
![]() | Ligue 2-Sieger | 2 | 1 |
Wettbewerb | ![]() | ![]() | |
---|---|---|---|
![]() | Ligue 1 | 26 | 32 |
![]() | Coupe de France | 15 | 14 |
![]() | Coupe de la Ligue | 10 | 13 |
![]() | Champions League | 1 | 19 |
![]() | Europa League | 6 | 12 |
![]() | Champions League-Qualifikation | 1 | 8 |
![]() | Ligue 2 | 4 | 2 |
![]() | Europa League-Qualifikation | 1 | 1 |
![]() | Trophee des Champions | 1 | 1 |
Grahammer hatte das Beste aus dem morgendlichen Trainingsbeginn gemacht. Um das frühe Aufstehen zu umgehen war er bis nach 5 Uhr ins Leonardo gegangen und dann direkt von der Diskothek zum Trainingsplatz am Valznerweiher gefahren.
— Ronald Reng über Roland Grahammer und die Spieler-Revolte beim 1. FC Nürnberg im Oktober 1984.